Błysk ełektrycznoho wohnju ohołyt' sut' tonku,
Ne wymykajte, proszu, nicz, chaj szcze trywaje.
Ja – prymcha waszoho menju w hotelnim sutinku,
O, ne zapałjujte wohnju, błahaju was.

Pryspiw:
Hotel proszczań, hotel nadij,
Ja wid twojich zwilnjusja czar,
Ałe załyszyt'sja zawżdy
W mojij duszi twoja peczal,
Hotel proszczań.
Hotel nadij, hotel proszczań,
De w peredpokojach pit'ma,
Z twojich omanływych obijm,
W jakych sołodkyj płynuw czas,
Ja jdu sama.

Wy krasnomowno mowczyte i w c'omu je swij sens,
Kriz' nezaczynenyj bałkon łed' czuty wals.
Ja załyszaju wasz hotel, ja rozumiju wse,
Wy ne chwyłjujtes', sliz wohoń ne spałyt' was.

Pryspiw

I w c'omu je swij sens...
Łed' czuty wals...
Ja rozumiju wse!..
Wy ne chwyłjujtes', sliz wohoń ne spałyt' was.

Pryspiw