Na hubach mojich sloza, nacze kryształewa.
Slid łyszyła swij łoza, horda korołewa.
I poranena dusza prokryczała z bołem:
"Nazawżdy ne załyszaj, nepokirna dołe".

Pryspiw:
Ponad jarom, ponad stawom tam roste łoza,
Nacze korołewa stanom mołoda krasa.
A jak po duszi st'obnuła, na hubach sloza,
Tilky dołju ne wernuła mołoda łoza.

Ponesły witry znewir dołju w kraj dałekyj.
I łyszywsja ja z tych pir, mow sumnyj łełeka.
I skotyłasja sloza, na hubach spynyłas',
A krywawyj slid łoza u duszi łyszyła.

Pryspiw (3)