A werba nad hraj-wodoju,
A werba nenacze dolja
Zełenije nad rikoju,
Mołodije nemow wroda.

Bilja młynu – kałyna, bilja stawu – werba,
Bilja tynu – diwczyna, a serci – żurba.
A kałyna czariwna, szczo wnoczi ne zasne,
A diwczyna – cariwna, szczo czekaje mene.

Pryspiw:
A werba nad hraj-wodoju,
Mołodije nenacze dolja
Chaj zawżdy mene werba
Ta j dodomu powerta. (wes' kupłet – 2)

Rozkwitaje kałyna, zełenije werba,
Twoja pisnja pryłyne – i znykaje żurba.
A kałyna czaruje moji sonjaczni dni,
A diwczyna daruje swoje serce meni.

A werba nad hraj-wodoju,
A werba nenacze dolja
Zełenije nad rikoju,
Mołodije nemow wroda.

Pryspiw