Pohljań, kochana, w nebo synje,
Posłuchaj szczo szepocze nicz,
I my nemow odni jedyni
Iz swojim szczastjam wicz-na-wicz.

Pryspiw:
A nicz szepocze pro kochannja,
A nicz szepocze pro łjubow,
Pro tu, szczo persza i ostannja,
Szczo tak p’janyt', trywożyt' krow. (ost 2 rjadky – 2)

Schowaje nicz pid temni kryła
Kochannja nasze, switłyj dar,
Wono ż napne swoji witryła,
Do zir połyne ptycja-żar.

I tam znajde sobi nadijnu
Osełju w synich nebesach,
Kochannja pisnju mełodijnu
Nam podaruje czudoptach.

Pryspiw (3)