Hołod, chołod, wijna –
Nenacze wychodu nemaje.
Trahedija szczodnja nowa
I ce moralno ubywaje.

Hroszi, robota, polityka
Tobi ne dadut' buty wilnym.
Skaży, szczo ty ne rab –
Tebe widprawljat' w bożewilnju...

Łjudy skriz' wsi odnakowi,
Kożen chocze zła susidu.
Jak i je szcze chtos' zdorowyj,
Robljat' z ńoho inwalida.

Ce use ne daje nam wsim
Rozrachowuwat' na szczasływe majbutnje...
Łjudy, łjudy, zminit' szczos' w sobi!
Może todi i wyjde szczos' putnje...