Ty wże porucz ty tut,
Ce tak żorstoko.
Buty sylnoju – to
Wże moja mrija.
Ci ostanni słowa –
To twoji kroky.
Ci widwerti słowa –
Moja nadija.

Ty prychodysz todi,
Koły ne treba.
Ty chowajesz zawżdy
Swoje obłyczczja.
Ty znachodysz w meni
Krapłynku neba.
Ja ne płaczu – smijus'
Tobi u wiczi.

Pryspiw:
Ja widriżu chwyli
Biłoho morja.
Pro rozłuku i zradu
Chiba ja znała?
Nadiszłju jich tobi
Na zhadku pro hore.
Ja takoju buła,
Koły kochała.

Ty ne dzwonysz, nechaj,
To twoja prawda.
Ty ne choczesz, dawaj,
Zabud' pro mene.
Ty ne możesz dijty –
Ja toho warta.
Ty skazaw – w tebe je
Wże nareczena.

Pryspiw (3)