Jak czasto ja baczu wwi sni ukradeni hory,
Kotri stereżut' wid mene prykordonni dozory,
Ja tam nikoły ne buw, j chtozna, czy potrapłju koły,
Chocz szcze piwstolittja tomu moji tam bat'ky żyły.

Pryspiw 1:
Tam, na Łemkiwszczyni, naszi miscja swjati,
Tam, na Łemkiwszczyni, szcze stojat' naszi chaty.
Jak ty, Łemkiwszczyno, żywesz bez nas w samoti?
Czy ne zohnyły, ne zorżawiły chresty
Na mohyłach didiw?

I ja noczamy ne spłju, mow snowyda jakyj.
Ja znaju – mij szljach tudy ne bude łehkyj.
Bo tam, de riwnjajut' kordony – tam szczastja nema,
U nas rizni zakony, ta jednakowa tjurma.

Pryspiw 2:
Ałe tam, na Łemkiwszczyni, naszi miscja swjati.
Ałe tam, na Łemkiwszczyni, szcze stojat' naszi chaty.
Jak ty, Łemkiwszczyno, żywesz bez nas w samoti?
Czy ne zohnyły, ne zorżawiły chresty
Na mohyłach didiw?

My po switu rozkydani, nenacze żydy.
Chto daw wam prawo werszyt' naszu dołju, naszi "starszi braty"?
Spowyti hory tumanom, chto ż nam jich werne?
Ja znaju, des' tam, ponad Sjanom je ti, szczo czekajut' mene...

Pryspiw 3:
Des' tam, na Łemkiwszczyni, de stojat' naszi chaty.
Des' tam, na Łemkiwszczyni, de naszi miscja swjati.
Jak ty, Łemkiwszczyno, żywesz bez nas w samoti?
Czy ne zohnyły, ne zorżawiły chresty
Na mohyłach didiw?