Może c'oho razu stanesz wilnoju
Ukrajino moja, zemłe ridnaja,
Może c'oho razu twoji wirni syny
Porjatujut' tebe bez wijny.

A parłaments'kym szljachom, jak u switi wedet'sja,
I kalika-Dnipro wreszti-reszt usmichnet'sja,
I zradije zemlja, i raditymut' łjudy,
Szczo takoji tjurmy bilsze w switi ne bude.

Trysta "radisnych" rokiw starszobratńoji drużby,
A z czornobyls'kym łychom "nikomu my ne nużny",
Obikrały w nas chramy, i pys'menstwo, j maljarstwo,
Za Zbruczem – Ukrajina, na Dnipri – sonne carstwo.

Wid Szewczenka do Stusa wse toptała derżawa,
Na syniws'ku łjubow ne dawała nam prawa.
W Sołowkach, po sybirach, po mordowijach zdawna
Rozporoszena mic', rozporoszena sława.

To ż zbyrajmosja razom ukrajinci wsi znowu,
Nawit' ti, w koho wkrały ukrajins'kuju mowu,
Chaj riszuczist' pryjde naszij spljaczci na zminu,
Ta j rjatujmo taku, jaka je, Ukrajinu.

Bo my j c'oho razu znowu łyszymos' zzadu,
Na chołodnim, osinnim, spustilim wokzali,
Pojizd woli bez nas u szyrokyj swit pide,
J łysz małeńka Łytwa nym na wołju wid’jide.

Może c'oho razu stanesz wilnoju
Ukrajino moja, zemłe ridnaja,
Może c'oho razu twoji wirni syny
Porjatujut' tebe bez wijny.