Oj, jak weseło nadwori,
Wczora wypaw perszyj snih,
Wyjnjaw łyżi ja z komory,
Staw na nych – i w lis pobih.

Probihaju powz jałyny,
Powz smereky i kuszczi,
Wsi wony cijeji dnyny
W bili wdjahneni płaszczi.

Biło-zełeno nawkoło,
Snih rypyt', mow byte skło,
I tak weseło nikoły,
Szcze nikoły ne buło.

A za mnoju – siryj wowczyk,
W ńoho zuby, mow szczypci,
Ta joho ja ne bojusja,
Bo w mene pałycja w ruci.