Ja pobuduju sobi dim z rożewoho skła.
Ja ne pokłyczu nikoho – budu żyty tam odna.
W domi bahato switła, bo tam wże tebe nema,
Ja pobuduju sobi dim z rożewoho skła.

Pryspiw:
Zowsim zwyczajnyj tilky szkljanyj mij dim,
Dach joho – sonce, a stiny, to sim witriw.
Ne-ne-ne żowtyj, ne siryj, ne zełenyj i ne czorno-biłyj,
Zowsim zwyczajnyj dim z rożewoho skła.

Ty pobudujesz sobi dim z cehłynok micnych,
Ty ne pomitysz niczoho, dim jak u wsich.
Tilky tam wże nemaje sonjacznoho tepła,
A ja żywu w domi porucz z rożewoho skła.

Pryspiw (2)

Ja pobuduju sobi dim z rożewoho skła...