Styhnut' jabłuka, hruszi w sadu,
Na derewach wże łystjaczko żowkne.
– Ja do tebe pryjdu, ja do tebe pryjdu, –
Hukaje do weresnja żowteń.
Styhnut' jabłuka, hruszi w sadu,
Z prochołodoju neba prosyń.
U mojemu sadu, u mojemu sadu
Hospodyneju chodyt' osiń, chodyt' osiń.

– W tychu nicz ja do tebe pryjdu,
Obillju pozołotoju łystja,
Horobynu, szypszynu j kałynu wberu
U jaskrawe, czerwone namysto.
Łito babyne szwydko łetyt',
I ljahajut' tumany rosoju.
Wże łetjat' żurawli, wże łetjat' żurawli
Nad szyrokom Dniprom i Desnoju.