I
Ja pomiczaju w szczyrosti potrebu,
W nezhrabnych sprobach zrozumity sny.
Ja widczuwaju dzerkało i nebo
Prozori z odnijeji storony.

Ałe łetity w nebo
Mene ne pre, ne treba
Strybaty wyszcze sebe
Ne treba meni, ne treba meni.

Pryspiw:
Meni ne treba
Łetity w nebo!

II
A ti, szczo za tijeju storonoju
Wse baczat' i ni pary z wust.
Ja załyszajusja łysze z soboju,
Łysze z soboju płaczu, czy smijus'.

Ałe łetity w nebo
Mene ne pre, ne treba
Strybaty wyszcze sebe
Ne treba meni, ne treba meni.


Pryspiw (4)