U kożnoho z nas – rozpłjuszczeni oczi,
Ałe szczo wony baczat' u temrjawi noczi!?

U temrjawi noczi brudnoho suspilstwa
De prawyt' żadoba, de kożen – mysływec'!?

De kożnyj obraw kolir dlja swoho sercja,
Szczob żyty sto rokiw, abo szwydko wmerty...

Tobi tak pasuje biłyj –
Ty czariwnisza za wsich.
Obyraj sobi szczo choczesz
Ty...

U kożnoho z nas – je zapytannja –
"Chto perszyj u czerzi?" i "Chto je ostannij?"

Kożen maje nadiju, szczo mriji zdijsnjat'sja,
Wse powernet'sja i wsim bude szczastja

Ałe kożen obraw kolir dlja swoho sercja,
Szczob żyty sto rokiw, abo szwydko wmerty...

Czornyj kolir nacze popił...
Biłyj pada nacze snih...
Obyraj sobi szczo choczesz
Ty...