Tremtyt' mij mozok w zastyhlij powerchni dzerkał
Ja baczu oczi twoji – tebe dlja sebe ja wkraw
Szczob zrujnuwaty u switi, zberehty u duszi
Te najdorożcze kochannja
Jakym dlja mene je ty

Pryspiw:
Ty powynna, powynna załyszytys' zi mnoju
Ty mene pidkoryła krasoju zemnoju
Nacze Zołotyj Chram zasijaj ta zhory!
Skaży sobi: "Proszczawaj, proszczawaj nazawżdy!"

Ja znaju – ce bożewiłlja, ja znaju szczo take bil
Odne ostannje zusyłlja – żyttja skinczyt'sja jak twir
W jakomu smert' i kochannja razom nazawżdy
Ja zupynjaju hodynnyk... u twojemu żytti!

Pryspiw