Hroszi w liwomu karmani, ja waljajus' na diwani
Ja wmykaju tełewizor – znaju ja, szczo bude dali.
Czuju jak zwynyt' dzwinok, pidijmaju – ja prorok!
Hołos twij uże wpiznaw ja, pospiszajem do zirok...

Pryspiw:
Arnika, arnika...

Tepli szapky my odiły, rad dwa try i połetiły,
tam de hory połonyny, de snihy i werchowyny,
kwity tam duchmjanym żarom rozkwitajut' i rostut',
ałe z pomiż nych czariwnych nam Arnika skaże put'.

Pryspiw

Och Arnika, ach Arnika, ty sołodka jak kłubnika,
ty odna dlja mene wticha, jak Rusłana – dyka, dyka
Ja szukaju, wyhljadaju, a czoho i sam ne znaju,
bo roste czariwna kwitka w poli des' dałeko w haju.

Pryspiw