Małeńka łjudyna jak mertwa sloza
Newidoma kartyna chto wona
Wpała na zemłju torknuwszys' dijsnosti
Swojich dumok m’jakoji stijkosti
Swidomist' napownena obrazoju
Emociji ne znajdesz jich widrazu
Znannja peretworyłys' w smittja
Pidkażit' jij chto wona

Ne potrebuje porad
Ne potrebuje tepła
Ne potrebuje sliw
Tilky każe sama sobi

Prmspiw:
Nichto ne czuje kryku mojeji duszi
Nichto ne baczyt' moho rwanoho sercja
Nichto ne dopomoże koły ja sam po sobi
Małeńka łjudyna samotnist'

Ne potribno bilsze łjuds'koho tepła
Jij nepotribni obrazy pered oczyma zała
Wona żywe w swojemu switi
Wona pomre i nichto c'oho ne pomityt'