Dywne widczuttja samotnist', ce jak skałka
Nikudy diwatys', nema kudy tikaty
Nawkruhy nikoho, bilja tebe ni duszi
W seredyni szczos', szczo ty ne możesz ujawyty
Twoji dumky łetjat' jak ptyci, jich ne zupynyty
Kudy, nawiszczo i pro szczo wony
Ce wse abstrakcija, tobi zdajet'sja
Ne można pojasnyty czomu nawkruhy tebe wse pływe

Koły ide doszcz
Ja widczuwaju sebe ne takym samotnim

Nema ni posmiszky, nema i złoby w twojemu obłyczczi
Ty jak stina, stijkyj ta twerdyj
Ty schożyj na doszcz, spokijnyj i burchływyj
Ni pro szczo ne dumajesz i tobi wid c'oho dobre
Twoji dumky wilni, tebe nichto ne trymaje
Ty robysz szczo zawhodno, nichto na tebe ne wpływaje
Ujawljajesz szczo prosto czas zupynywsja
Tobi nichto ne potriben
I ce dlja tebe ne ważływo

Ja choczu buty cijeju swjatoju wodoju z nebes
Ce czysta woda, woda dobra, a ne zła
Wona ne znaje ws'oho c'oho brydkoho brudu
Ja choczu buty doszczem, zaberit' mene nebesa

Doszcz ce ja

Tilky doszcz rozumije mene
Tilky doszcz takyj że samotnij
Tilky doszcz wrjatuje mene
Win takyj jak ja

Koły ide doszcz
Ja widczuwaju sebe ne takym samotnim

Doszcz ce ja