Ja chotiw by, szczob buło use jak skażesz ty.
De spoczatku buło Słowo – tam buły i my.
Czas proter wikno w majbutnje i zawmer.
Tam spoczatku buło Słowo, a teper –

Nechaj wse bude tak!
Tak! Tak!

Choczu ja, szczob ty neznała, szczo take bida.
Wpersze, wdruhe, wtretje, wp’jate – zmyje wse woda.
My zabudem pro mynułe – czas proter.
Ja ne znaju, szczo tam buło, a teper –

Nechaj wse bude tak!
Tak!