Na piwnoczi wnoczi, de witer snih kołysze,
Prychodyła pora zełenoji pory.
Na piwnoczi wnoczi stojała dywna tysza,
Po jakij na biłych łyżach jichaty

Pryspiw:
Ja znaju, szczo bude koły nastane zyma
Snih ljaże i wsjudy budut' bili ostrowa

Po nebu ptach łetyt', małeńkyj nacze krapka,
Postawłena w kinci widkrytoho wikna.
A za wiknom zyma, łyszyłas' tilky zhadka,
Na piwnoczi wnoczi żywe odna.

Pryspiw (3)