Nicz jaka misjaczna, zorjana, jasnaja,
Wydno, chocz hołky zbyraj.
Wyjdy, kochanaja, praceju zmorena,
Chocz na chwyłynoczku w haj!

Sjadem ukupoczci tut pid kałynoju,
I nad panamy ja pan!
Hljań, moja rybońko, – sribnoju chwyłeju
Stełyt'sja w poli tuman.

Staw czariwnyj, niby promenem wsypanyj,
Czy zahadawsja, czy spyt'?
Hen na strunkij ta wysokij osyczyni
Łystja pestływo tremtyt'.

Ty ne ljakajsja, szczo niżeńky bosiji
Wmoczysz w chołodnu rosu,
Ja ż tebe, myłaja, aż do chatynońky
Sam na rukach odnesu.

Ty ne ljakajsja, szczo zmerznesz, łebedońko,
Tepło – ni witru, ni chmar,
Ja pryhornu tebe do swoho serdeńka,
A wono pałke, mow żar.