Nicz na strisi chaty wysyt', doszcz morosyt',
Switło llje duchmjanyj misjac', dnja je dosyt',
A ja tebe proszu:
Prosto pobud' zi mnoju i posłuchaj mij błjuz.

Chodyt' son koło wikon, za nym drimota,
Pytaje drimotu son, czy je robota,
A ja tebe proszu:
Prosto pobud' zi mnoju i posłuchaj mij błjuz.

Nicz wesnjana, pachne p’jano w’jałyj buzok,
Ja tebe zakołysaju, ja tebe, adże ja maju żmenju kazok
I ja tebe proszu:
Prosto pobud' zi mnoju i posłuchaj mij błjuz.

Z rankom deń nowyj pryjde biłoju kiszkoju,
Sonce zołotym horiszkom zijde nyszkom,
Todi ty pidesz.
Teper że pobud' zi mnoju,
Prosto posyd' zi mnoju,
Choczesz – połeż zi mnoju
I posłuchaj mij błjuz.