Taki u nas z toboju weczory buwajut':
Wułyci, łjudy – zustriczajut' i prowodżajut'.
I wid nezwycznoji krasy twojeji knjażoho mista
Serce tancjuje – obertom jde hołowa.

Jdem powilno my po brukiwci.
Ty hołowu schyłyła na moje płecze.
Myt' żyttja cja warta pisni,
Szczo kochannja nasze hrije.

Pryspiw:
Nacze wohnem... (4)

Doroha wże zakinczyłas', naszi poczuttja – o, ni!
Dlja mene wse taki ż pałki usta twoji.
Łjubow zawżdy zapałjuje, pidtrymuje szczomyt':
Tomu żyttja bez neji pohasne – ne zhoryt'.

Taki u nas z toboju weczory buwajut':
Wułyci, łjudy – zustriczajut' i prowodżajut'.
I wid nezwycznoji krasy twojeji knjażoho mista
Serce tancjuje – obertom jde hołowa.