Deń s'ohodni ne takyj, jak ujawljały my.
Swit – dwa kroky wid wesny, dwa kroky wid zymy.
Ta bilsze ne ljakajut' nas ułamky jichnich stin,
Nam załyszyłos' projty najwyszczu iz werszyn.

Pryspiw:
I może j naszi oczi roz’jidaje dym –
Ta my ne pomiczajem, bo wohoń – nasz pobratym.
Naszi oczi załywaje pit –
Ta my ne zakrywajem jich, i dywymos' na swit,
I dali jdem...

Szum wid tysjacz jichnich sliw czasom prynosyt' bil,
Ta doszcz iz chmary temnych strił ne potrapljaje w cil.
I my prodowżujem nesty swij prapor, a ne chrest,
My prodowżujem ity na własnyj Ewerest.

Pryspiw

My dali jdem wpered...
My dali jdem...
My dali jdem wpered...

Naszi oczi roz’jidaje dym –
Ta my ne pomiczajem, wohoń – nasz pobratym.
Naszi oczi załywaje pit –
Ta my ne zakrywajem jich, my dywymos' na swit,
I dali jdem...

My dali jdem... (3)
My dali jdem wpered...
My dali jdem... (2)