Ty poczynajesz mij deń na switanku
Nestrymanym litnim doszczem,
Ty – apelsynowyj sik do snidanku
Na foto z jaskrawym płaszczem.
Ty zalitajesz w wikno po obidi
Iz witrom, szczo kłycze wesnu
Nowu, znowu...

Temne wołossja w kafe neznajomky
Wid tebe weczirnij prywit,
Fraza w kino na ostannij chwyłyni
Daje nespodiwanyj slid.
I ne załyszyła wilnoho miscja
Ty u mojemu żytti,
Twoja zbroja...

Pryspiw:
Des' tam u okeani podij,
Des' tam na wysoti mojich mrij,
Des' tam, tam, de panuje łjubow,
I ja widczuwaju, jak serce spiwaje!
Jak porucz z toboju –
Żyttja poczynajet'sja znow!

Poczynajet'sja znow!

Tam des' po radio czuty tak tycho
Błyz'ki i ridni słowa,
A tut wid podibnoho z dałeku smichu
Obertom jde hołowa.
I kożnu myt', niby, ja pomiczaju,
Jak dolja daje meni znak
Znowu i znowu!..

Pryspiw

Des' tam u okeani podij,
Des' tam na wysoti mojich mrij,
Des' tam, tam, de panuje łjubow,
I ja widczuwaju, jak serce spiwaje!
Ty porucz zi mnoju!

Pryspiw