Switło łyszaje moje tiło pisnjamy,
Wibracijamy z tyszi hłybokych moriw.
I pam’jat' krutyt' znowu
Zmontowani kadry z mynułych żyttiw.

Boljacze żyty ohołenym duszam –
Kartyny nawkoło bez napiwtoniw.
Tut tini kupujut' łjudej
I prodajut' jich u swit koloriw, de
Wohoń, woda, zemlja i powitrja.

Żyttja fotokartkamy szwydko mynaje,
Załyszywszy slid koloramy wesny.
Szczo mało poczatok, skinczyt'sja.
Choczet'sja spaty i baczyty sny.

Witer tak żadibno w sebe wływaju,
I prysmak płastmasy wbywaje wes' bil.
Ja choczu szczob wse rozpoczate skinczyłos',
Tak bude zawżdy – z usima i ni z kym.

Zdajet'sja, wes' swit u rukach my trymały,
Zdajet'sja, żyły koloramy wesny,
Teper żywemo czorno-biłymy snamy...
Ja maw uwes' swit... i wtratyw tebe...