Chtos' zawisyw usi wikna,
Ne pustyw u chatu Switła,
Win perekonuwaw,
Szczo Switło bilsze ne potribne.
I nichto ne wyjszow w połe,
Szczob oraty swoju dołju,
Szczob spiwaty swoju pisnju,
Szczob kazaty swoje Słowo!

Ti, szczo mrijały, posnuły,
W marewi projszły dorohy, –
Jim ne skazały,
Szczo treba łysz widkryty oczi.
Znow nichto ne wyjszow w połe,
Szczob płekaty swoju dołju,
Szczoby wyrostyty syna,
Szczoby wyrostyty donju...
Raptom szczos' krajnebo chyłyt',
Czas by prokydatys' Soncju,
Pidijmałasja zahrawa,
Widstupała Nawa.

Czas rany zażywyw,
Ce Mertwaja Woda,
Za tym Żywa Woda
– Teper ty znow żywyj.
Ehej, wstawaj, wstawaj, Sonceczołowik!
Wes' swit miż twojich wik,
A w serci Ridnyj Kraj.

Czas rany zażywyw,
Ce Mertwaja Woda,
Za tym Żywa Woda
– Teper ty znow żywyj.
Ehej, wstawaj, wstawaj, Sonceczołowik!
Wes' swit miż twojich wik,
Nas słowom zihriwaj!
Wes' swit miż twojich wik,
A w serci Ridnyj Kraj.