I.
Meni wsmichnułas' wranisznja zorja
I zapaław switankom nebokraj.
Tij zirońci ja daw twoje im’ja.
Szczoranku proszu: Myła, ne zhasaj!..

Pryspiw:
Pobud' zi mnoju ty,
Swity meni, swity,
O najprekrasnisza z usich switył.
Dozwol nam porucz jty
I zwodyty mosty,
De budemo udwoch szczasływi zawżdy.

Pobud' zi mnoju ty,
Swity meni, swity,
O najprekrasnisza sered usich switył.
Dozwol nam porucz jty
I zwodyty mosty,
De budemo szczasływi nazawżdy ja i ty.

II.
Ja w nebi stanu misjacem jasnym,
Switytymu z toboju w unison.
Odni na dwoch dywytymosja sny,
Hority budem j hasnuty razom...

Pryspiw

Pobud' zi mnoju ty,
Swity meni, swity,
O najprekrasnisza sered usich switył.
Dozwol nam porucz jty
I zwodyty mosty
De budemo szczasływi nazawżdy ja i ty.