Dzerkało witryn, żyttja miż trotuariw
Perepysky w dowhi myli, napam’jat' nomery
Oczi wid zełenych do trywożno karych
Z zirkamy po kyszenjach, taki szczasływi my
Ty wsja taka moja po wułycjach weczirnich
I w tysjaczach obłycz my same ti znajszły
I wse szczo stało ridnym twoji usmiszky i pohljad
I twij zymowyj szałyk barwy ranńoji wesny

Do okeanu szcze tak dałeko
Witer piwdennyj sołonym torknet'sja do hub
Łehko pity ta wernutys' nełehko
Do okeanu dałeko, chocz może win z namy des' tut...

I namysto dniw, hroszi jak swoboda
Wyrwatys' za ramky, ja tak mało zarobyw
Na swoji zakryty oczi w krisli i do twoho
Soncja dotjahnutysja sered cych chołodnych zym

Pył starych knyżok, z harjaczym szokoładom
Wyjde z mene chołod w najtemniszomu kutku
Je kudy wernutys', tam mene zawżdy czekajut'
Bosoniż po chwyljach na twij hołos ja idu