Wstup:
Tam, de trawy wmywajut'sja rosamy,
De polja zołotjat'sja pokosamy,
De żywe w mojim serci jedyna –
Tam wona, tam moja Ukrajina!

Ja ne choczu pysaty wirsziw sumnych
Pro te, jak żywet'sja w ridnim kraju,
Ja ne choczu tłumaczyty kożnomu z nych
Za szczo ja łjubłju krajinu moju!
I dywno czuty wid znajomych łjudej,
Szczo z cijeji krajiny potribno tikaty.
Ja – ne emihrant, ja maju Bat'kiwszczynu,
I ja ne bojusja w hołos skazaty!

Pryspiw:
Tak ja łjubłju Ukrajinu!
Ja tut narodywsja i tut choczu żyty!
Tak ja łjubłju Ukrajinu!
Sylno łjubłju i budu łjubyty!
Tak ja łjubłju Ukrajinu!
Swoju rodynu, swoju sim’ju!
Meni je szczo wtraczaty, je koho łjubyty,
I ja sylno cinuju te, szczo łjubłju!

Można zmyrytys' iz wtratoju,
My zawżdy cinujemo te, szczo wtraczajem.
Żywemo pid wicznoju wartoju,
Majemo wołju, a prawa ne majem.
I chtos' meni skaże: "A ty szczo spiwajesz?
De twoja zbroja? Narod pidijmajem!"
Ja prosto perezarjadżaju naboji,
A ty koły choczesz – zi mnoju spiwaj.

Pryspiw (2)