More spokoju, wodoju hłybokoju
Szkoda,
Szczo ja bez czowna.
Dopłysty by do wesny,
Do tijeji czużoji krasy,
Jakoji tak dawno ne baczyw ja. (2)

Pryspiw:
A czas chwyljamy, chwyljamy, chwyljamy,
Nas rozdiłyły myljamy...
A meni tak treba do tebe, tak treba do tebe,
Jak nikoły i nide...
Mene woda nese chwyljamy, chwyljamy, chwyljamy,
Zahadkamy i bożewiłljamy...
A meni tak treba do tebe, tak treba do tebe,
Jak nikoły i nide.

More spokoju, z łjubow’ju żorstokoju
Zmowyłys'!
Nu i nechaj!
Use rozkryszyłosja, ta w nas szcze łyszyłosja –
I my budem borotys', ty tak i znaj. (2)

Pryspiw