W rozczyneni wikna wrywajet'sja swiżyj witer
I sonjacznyj zajczyk strybaje po stinach
Ty sydysz na pidłozi szczastjam trochy prybytyj
Tebe tak benteżyt' raptowa wnutrisznja zmina

Pryspiw:
U tebe wesna, u tebe wesna
Jaka riznycja chto ty i de ty?
A riczka Desna, riczka Desna
Wże widkrywaje swoji sekrety
Kłaptyky lodu wiszczujut' pohodu
I sonce majże zwilnyło pryrodu
Wse hraje nażywo i neważływo,
Szczo chtos' u ws'omu szukaje nażywu –
U tebe wesna! A! A!

Wychodysz iz domu, łetysz na kryłach miż chmary
Kożen zustricznyj staje twojim radisnym druhom
Łjudy dowkoła jakos' raptom rozbyłys' na pary
I switło jaskrawe wbywaje pochmuru napruhu

Pryspiw

Chmilijesz wid szczastja w szałeno żywij kruhowerti
Bażajesz kochannja usim, chto porucz z toboju.
Za czysti sercja, za posmiszky jichni widwerti
Hotowyj diłytys' takoju chmilnoju wesnoju

Pryspiw