Ty uwijszła w moje żyttja,
Mow kwitamy kasztaniw,
Tam... tam, de wesna
Z’jednała nas.

Deń dobihaje do mety
I nepomitno tane.
Tepła litnja nicz
Nakryła nas.

Pryspiw:
I deń dodaje nam syły,
A nicz nam daje tepło.

Ta nałetiw iz neba doszcz,
Byw boljacze słowamy.
Osiń pryjszła
I nawczyła nas.

I tak raptom stało chołodno,
I sumno miż dumkamy.
Dywna zyma
Zminyła nas.

Pryspiw:
I deń ne daje wże syły,
A nicz ne daje tepła.

Ta nadijszła nowa wesna
Iz niżnoju rosoju
Ta j nawczyła nas
Radity znow.

I naj stane biłoju zyma,
A osiń zołotoju.
Naj zawżdy dlja nas
Cwite łjubow.

Pryspiw: (2)
I deń naj daje nam syły,
A nicz nam daje tepło.