Snyszsja meni
Terpkuwato smiszna iz zapachom kawy
Neprystupno dałeka u czornij bezodni swojich oczej
Mrijesz pro mene, ja znaju, jak znaju, szczo wicznist' do zawtra
Dotjahne, jak my do wesny, ta son cej nawrjad czy
Do promeniw perszoho soncja w meni dożywe
Ja tut, ja porucz

Stupajesz na kinczykach palciw po nebu naszoji steli
A ja w tełeskop rozhljadaju wołossja twoje, joho zorjanyj szljach
I porożńo w hrudjach mojich i za switłom twojeji soroczky nicznoji
Znachodżu skotczem zakłejenu tyszu
Szmatoczky łjubowi na ridnych hubach

Ja snjusja tobi
Newymowno kumednyj u switli wczoraszńoho łystja
Błyz'kyj nacze sonce u perszi chwyłyny nowoji zymy
Ty mrijesz pro mene, ty znajesz i zowsim ne złyszsja
Na krychty mojeji łjubowi, na krychty tepła, szczo joho nam
Daruje swityło chołodne u ci neospiwani dni

Ty snyszsja meni
Jak tobi ja za myt' do dzwinkoho switanku
De w promenjach soncja zahubyt'sja
Czas j pawutyna rozpatłanych sniw
Ja snjusja tobi
I powiryty w mene prostisze niż w mamynu kazku
W jakij ja metełykom litnim prysjadu na twojij szczoci