Z bratom woza zmajstruwały –
Swit chotiły wrjatuwaty.
Podołały perewały,
Ałe swit schowawsja w czaty.
My ne wpały duchom, skłały
Szczos' podibne do tramwaju.
Raptom znykły rejky, szpały, –
Koliju swit rozbyraje.

Pryspiw:
Toż bo! Otoż bo!

Na awto my stały schożi.
Na haszetku – i w ataku!
Spodiwałys', dopomoże...
Swit zminyw dorożni znaky.
Na czowni buło witryło,
Naljahały my na wesła, –
Riczku kryhoju schopyło
I snihamy trap zanesło.

Pryspiw:
Toż bo! Otoż bo! Nu ż bo! Otoż bo!
Bocjun-kołoda, zawtra pohoda!
A w nediłju czy w subotu pide bocjun na robotu!
Ti, chto ne naszi – jiżte kaszu,
A oweczky – hajda w paszu!

...Nam hałaktyka spiwaje,
Wid piłota jde prominnja.
– Brate, szczo wnyzu pałaje?
– Swit staryj, szczo nas ne pryjnjaw.
Brat poprawyw odjah sribnyj,
Iz kyszeni sendwicz wyjnjaw
I pożburyw nepotribnyj
U toj swit, szczo nas ne pryjnjaw...

Ja prokynuwsja wid stuku...
Sonce, ptachy, witer duje...
U dwori łunaje hrjukit, –
Brat hihants'ke szczos' majstruje!

Pryspiw