Swij szljach ja do kincja,
Projszow, w żytti finalna scena.
Kochana moja, spowid' cja
Widwerta, w nij use pro mene.

Żyttjam napownenym ja żyw,
Wsima krajamy mandruwaw ja.
I bilsze toho – jich zrobyw
Dorohoju żyttja ja.

Ot szkoda tilky, szczo prydbaw
Tak mało, szczo żałju ne warto.
Ta ja zrobyw use, szczo maw –
I dobroho, jak każut', hartu.

Ja kożen kurs swij płanuwaw
J nadijnyj krok robyw ja.
Nikoły ja ne szkoduwaw,
Szczo te żyttja łjubyw ja.

Tak, buło inkoły, szczo ja
Za neposylnu brawsja sprawu.
Chocz sumniw buw j dawywsja ja,
Ałe kusok kowtaw na sławu.

Smijawsja nad i płakaw za...
Łjubyw... j wtraczaw use ne raz...
Neproszena brynyt' sloza,
Jak zhaduju toj czas ja.

W błahosłowenni oti dni
Swojeji ja sjahaw mety.
Za wse ne soromno meni...
Łysz nedosjażna buła ty.

Łysz nedosjażna buła ty...