Nabrydły dowhi siri budni,
Nabryd łystkowyj czornyj czaj.
Ty ne podumała, szczo bude,
Koły skazała "Proszczawaj!"
A czas łetyt' sobi newpynno,
Potychu rana zażywa.
Teper ne płacz, szczo ty ne wynna,
Żywy, jak dosi ty żyła.

Pryspiw:
Ja idu na Schid, ty idy na Zachid.
Rizni w nas dorohy, ta ne powernesz.
Widłetiło hore w nebo sirym ptachom.
Ja teper szczasływyj, bud' szczasływa też.

Słowa, szczo skazani j poczuti,
Wkazały doli poworot.
Ja ne spryjmaw tijeji suti,
Łjubow’ju dychaw bez turbot.
Ty ż perekryła szljach do kysnju
Jedynym słowom "Proszczawaj!"
Teper ne płacz, szczo serce tysne,
Do pustoty w duszi zwykaj.

Pryspiw