Ja nenawydżu słowo "ni"
Bo wono, nacze symwoł bajdużosti,
Nacze prapor wtraczenych mrij,
Nacze hawań rozbytych nadij.

Ja nenawydżu słowo "ni"
I ne zhaduj pro ńoho meni
Bo ce kryk, szczo jde z nebuttja,
Łabirynt, szczo ne maje kincja.

Pryspiw:
Odnoho razu baczyw ja son,
Szczo zustriw swoju sprawżnju łjubow –
Tu jedynu, szczo zrobyt' mene
Szczasływym, szczasływym!

Ta koły prokynuwsja ja –
Ne zhadaw ni łycja ni im’ja.
Chocz buło take widczuttja,
Szczo znaju jiji. Wona porucz.

Prosto struny mojeji duszi
Wsi tremtjat' i czekajut' jiji.
B’jet'sja serce moje bez kincja,
Chocz ne znaje szcze chto wona.

Chto ż wona?..