Krapłyna doszczu szcze dosi błyszczyt'
Mrija nedokliłoho lita
Naływszy wody, jak spohad zymy
Potjah neisnujuczoho switu.

Ja ne wony, tut dywne żyttja
Powne potojbicznymy snamy
Toj doszcz nas pomyw, kudys' połetiw
Tycho płakaty za namy.

Pryspiw:
I waszi tiła pow’jut'sja dykym wynohradom
Wpadut' łystja ruk i nih jak ptach,
Szczo łetyt' i znykaje mow snih.
I potim kriz' lito pobaczu ja twij bih
Jak zabutu wamy perszu pisnju
Biłyj smich czornoho neba.

Ni ja żywyj, możesz breszy, kruty
Ne soboju, a switom
Trymaj pry sobi foto wesny
Dlja tebe skinczyłosja lito.

Pryspiw (2)