Ty toczno des' je na dołonjach,
Ty – smużka kriz' liniju doli.
Torknułas' – i ja zbożewoliw
Mow łystja, łeczu do zemli.
Czy dijsno buła nemynucza
Ta zustricz i chto z nas wezuczyj?
I jak by ja za toboju ne skuczyw –
U hawań pidut' korabli.

Pryspiw:
Ałe wse odno ja choczu
Ciłuwaty twoji oczi,
Chaj łetjat' do bisa noczi!
Hołowne, szczo des' tam ty żywesz.
Krychitna toneńka smużka
Riże, jak stałewa strużka
Znowu nezruczna poduszka
Hołowne, szczo des' tam ty żywesz.

Ty toczno darowana nebom
Na żal, meni neba ne treba
Na żal, moji złamani kryła
Jak łystja, łeczu do zemli.
Ty toczno des' je na dołonjach
W czużych czyjas' linija doli
Ja djakuju, szczo zbożewoliw
Za te, szczo chocz smużka meni.

Pryspiw