Wnoczi po stepu ja jszow
Ta j zustriw hołodnoho zwira
Joho nahoduwaw chlibom, swiżym chlibom
I win skazaw meni dzwinkym hołosom dytyny
Jakszczo bażajesz szczastja znajty, ne zwertaj z cijeji steżyny

Pryspiw:
O-oj, tak buwaje, o-oj, wnutrisznje z zownisznim ne spiwpadaje
O-oj, tak buwaje, o-oj, ne spiwpadaje

Na switanku zustriłas' meni
Najharnisza u switi diwczyna
Jiji odaruwaw sribłom, biłym sribłom
Z łjubow’ju jiji obijnjaw, "Ty nawiky budesz mojeju"
Zapłjuszczyw oczi, pociłuwaw, a wona obernułas' zmijeju

Pryspiw

De ż ty, szczastja moje?
De skarby zapowitnoji mriji?
I zmist dlja kożnoho swij u chlibi ta u sribli
Szczo tam u dałyni? Ce ż moja ridna chatynka
U poszukach szczastja switom chodyw, a wono wyjawljajet'sja błyz'ko

Pryspiw