Pid cerkwoju protjanuta ruka,
W slipij peczali stułeni powiky.
Wyruje i szumyt' łjuds'ke żyttja,
Zatychło wse u pohljadi kaliky.
Prochodjat' łjudy, kożnyj prużnyj krok,
W duszi joho – nenacze hrim nebesnyj,
Nikoły ne pobaczyt' win zirok,
Nikoły ne pobaczyt' deń pryjdesznij.

Pryspiw:
Podajte, Chrysta rady,
Błahaju i proszu,
C'oho ja wam nikoły ne zabudu.
Podajte, Chrysta rady,
Błahaju i proszu,
Za was ja wse żyttja mołytys' budu.

Możływo, chtos' zupynyt'sja na myt',
I myłostynju dast', jak nahorodu,
Za hołos, szczo tak płacze i chrypyt'
U sonjacznu, czy doszczowu pohodu.
Wże stilky lit ce misce – joho dim.
Jak monument, sydyt' win na hazoni:
I hołodno, i zatyszno u nim,
I tone hołos u cerkownim dzwoni.

Pryspiw