Rwanymy rytmamy, strimkymy potokamy
Szczos' potużno hupaje w hrudjach.
Z czystymy pomysłamy, twerdymy krokamy –
Chaj switło nebesne zasjaje w łjudjach!

Chto sam wyriszuje dołju,
Chto sam prymaje riszennja,
Bez brudu, bez błudu, bez hnoju, bez bołju
Żyttjam swojim załyszajet'sja wtiszenym.

Pryspiw:
Swij na swoho ne zdijme ruku!
Brat na brata ne skaże złoho!
Pryjme udar, pide na muku
Brat za brata, swij za swoho!

Rizkymy złamamy, łychymy zakrutamy
Prodyrajet'sja dolja kriz' chaszczi.
Chaj hrudy zakwitnut' czerwonymy rutamy –
Ne wtratyty czesti swojeji nizaszczo!

Tam, de z ridnymy-myłymy,
Tam, de zi swojimy choroszymy,
Własnym rozumom, własnymy syłamy
Szczastja swoje zbuduwaty zmożemo...

Pryspiw

Witre mij, wedy mene!
Sonce moje, zihrij meni serce!
Zemłe moja, meni syły daj
Peremohty u smertelnomu herci! (wes' kupłet – 2)

Ne wir w czuże, ne prosy, ne bijsja!
W jednosti – syła – widoma istyna.
Chto pustyt' woroha w swoje obijstja,
Własnoho chliba bilsze ne jistyme.

Żywym herojam – prirwa roboty!
Herojam zahybłym – sławna tryzna!
Ałe, dlja poczatku, wyznaczys' – chto ty
I szczo dlja tebe twoja Witczyzna!

Pryspiw

Witre mij, wedy mene!
Sonce moje, zihrij meni serce!
Zemłe moja, meni syły daj
Peremohty u smertelnomu herci! (wes' kupłet – 2)