Załyszaju bez proszczannja
Pobudowane dlja nas,
Bo moje slipe kochannja
Ne prozrije czerez czas
Sered tyszi i spokoju
Ja skażu tobi: proszczaj,
Zachopyłys' dwoje hroju
Ja bez krył, a ty – litaj

Ty łety i ne spynjajsja
Łyń u dal j ne ozyrajsja

Pryspiw:
Zastyhne myt'
Ta, szczo buduje radist' – bożewilna kazka
I ne spynyt' moju peczal, moho żyttja porazku

Ja powilno pomyraju
Zabery mene w polit
Tak możływo wże strażdaju
Bezkinecznu sotnju lit
Widwerny moje prokljattja
Obijmy i porjatuj
Rozpały w duszi bahattja
Mertwe szczastja widbuduj

Połeczu i ne spynjusja
Ty widczuj – ja ne łyszusja

Pryspiw