Wid tumannoji topoli
Narodywsja witer w poli,
Narodywsja w poli witer mołodyj.
Joho wesna czaruwała,
Joho osiń w hory zwała,
A win zymu szczyrym sercem połjubyw.

Witer w zymu zakochawsja,
Dni i noczi myłuwawsja,
I spiwaw łysz jij pryswjaczeni pisni.
I portret zymy natchnenno,
Jak chudożnyk bezimennyj,
Małjuwaw szczodnja na kożnomu wikni.

Pryspiw:
Oj ty rusjawa nareczena,
Sjajwo smutku zołoczene,
Ty pryjszła do mene wczora uwi sni.
Nareczena moja Łado,
Nareczena ide sadom,
Opiwnoczi ta j na biłomu koni.

Buło sniżno na wesiłli,
Ta mynuły noczi bili,
Narodyłasja metełycja w sadu.
I wże czuje bat'ko-witer,
Jak doczci spiwaje misjac'
I daruje jij obruczku zołotu.

Pryspiw

Moja Łado...