Szczo buło, to buło, spodiwatysja marno,
Ałe znowu nad mistom błakytni dymy.
I zachodżu ja znow do staroji kaw’jarni,
De zustriłysja my, de zustriłysja my.

U kaw’jarni schowatysja można, zdajet'sja,
Wid nespokoju wułyc' i wid samoty,
Neznajoma diwczyna meni posmichnet'sja,
Ałe ce wże ne ty, ałe ce wże ne ty.

Pryspiw:
Czorna kawa spohad sumnyj wykłyka,
Czorna kawa, jak rozstawannja, hirka.
Zabłukaju, mistom w tumani pidu,
Wse zhadaju, w staru kaw’jarnju zajdu.

Zahubyłosja nasze nedowhe kochannja
U serpanku newpynno mynajuczych dniw,
Zahubyłosja, nacze stareńka kaw’jarnja
Miż błakytnych dymiw, prochołodnych dymiw.

Pryspiw

Szczo buło, to buło, spodiwatysja marno,
Ałe znowu nad mistom błakytni dymy.
I zachodżu ja znow do staroji kaw’jarni,
De zustriłysja my, de zustriłysja my.

Pryspiw