Diwczyna z Kołomyji, harna ta pyszna,
Ty z tramwaju szest'orky neożydano wyjszła.
Ty wyjszła jak sonce z-za chmary, jak iz nyrky wychody kamiń,
Ty zymu peretworyła na kwiteń czy może traweń.

Pryspiw:
Diwczyna z Kołomyji, diwczyna z Kołomyji,
Diwczyna z Kołomyji, z Kołomyji.

Diwczyna z Kołomyji – wysoka prycz'oska,
Chocz i ne zowsim chudaja ta strunka jak ber'ozka.
Ruky jak w busiła kryła, oczi jak dwa ozera,
Szczoky rum’jani, czerwoni – jak hałstuk u pionera.

Pryspiw

Diwczyna z Kołomyji, ja wid tebe duriju,
Ty jak Weronika Kastro, ty jak "prosto Marija".
Diwczyno z Kołomyji, daj pociłunok żarkyj,
Ty moje serce rozbyła na małeńki taki kawałky.

Pryspiw