Kłjucz – w meni, wsi łjudy – dweri
W swit, czekajut' de na mene.
Chtos' mene pokłykaw w temiń,
Ja idu na pokłyk pewno.

Dzwonyk dzeńkaje nad wuchom,
Wyszcze – zori kryżani
Ja u kożni dweri stukaw,
Ałe wsi wony pusti.

Pryspiw:
Ja idu na pokłyk pewno!

Wdeń, wnoczi ja widkrywaju
Wsi zamky, ta marno te.
Nacze je kłjuczi wid raju,
Szkoda, raj ne znaju de.

Skrehit, bil. Na temnim rozi
Czornyj chtos' projszow kriz' mene,
Dzwonyk dzeńknuw na porozi,
Dweri hrjuknuły u temiń.

Pryspiw