Ty poczemu taka dowjerczywa, tebe ja zowsim ne pojmu
Ty postupyła opromjetczywo że tak dowjeryłas' jomu
Tebe prosyw po-czełowjeczeski spytaj mene jak szos' tojwo
Ja wid poczatku orhaniczeski ne perewarjuwaw joho

Pryspiw:
Zw'ozdoczka moja, tilko dlja tjebja
Zaspiwaju pisnju cju zaduszewnuju
Zw'ozdoczka moja, tilko dlja tjebja
Zaspiwaju pisnju cju zaduszewnuju
Oj ridi-ridi-daj-ridi-ridi-dana
Fajna diwka buła, jak cwjetok zaw’jała

Ja dumaw że bezosnowatjelno tebe buło podozrjewat'
Ałe ż buła ty łjuboznatjelna, chotiła ws'o na swjetje znat'
Ty poznawała empiriczjeski razliczni storony żyttja
He dywo to że prozajiczeski zakinczyłas' łjubow' twoja

Pryspiw (2)

W finali żutkoji trahediji pryjszła do mene wsja w slozach
Ja rozterjałsja na mhnowjenije, ałe trymaw sebe w rukach
Skazaw tobi ja, moja djewoczka, czekaw że ty si powernesz
Łjubow za hroszi ne kupujet'sja, ja znaw że skoro to pojmesz

Pryspiw