Takyj prostyj, łehkyj sjużet –
Ce ne Balzak i ne Szekspir.
Czomu ż twij niżnyj syłuet
Pered oczyma do sych pir?

Takyj prostyj, banalnyj start,
Hotelnyj bar, weczirnyj czas,
I nespodiwanyj azart,
Szczo peremih bez boju nas.

Pryspiw:
Ja pam’jatatymu tebe, ja pam’jatatymu tebe,
Ja pam’jatatymu tebe, ja pam’jatatymu tebe –
Proszczawaj.

Takyj p’jankyj samoobman,
I nezadijani sercja.
My napysały swij roman
I doczytały do kincja.

Prohnała nicz sama sebe.
Tobi pora – nu szczo ż, buwaj.
Ja pam’jatatymu tebe,
A ty mene ne zabuwaj.

Pryspiw (2)