Obrij – wyrij. Wydnokoło.
Wydnokoło – nebokraj.
Mrije-maryt' temnyj witer
Pro swoju peczal.

– Oj, czy dolja, czy nedolja?
Potałanyt' wmerty w poli?
Potałanyt' wmerty w poli?
Wpasty w zemłekraj?

Perwtiłytys' na trawy,
Sokowyti i żyławi.
Z chołodamy pomerty
Ta z wodoju utekty?

I poczuła pisnju witru dolja syńokryła.
Pożaliła temnyj witer
I w poli wbyła.

Witra krow doszczamy wpała.
W zemłju wpała – pył prybyła.
Witer ruky w nebo tjahne
Mołodeńkym hiłljam.
Posmichajet'sja szczasływo,
Rozmowlja z ptachamy.

Ta pryjszow wohoń szałenyj,
Rozpoczaw swij tanok.
Spałachnuło suche hiłlja.
Temnym witrom stało.

Obrij-wyrij. Wydnokoło.
Wydnokoło – nebokraj.
Stohne – płacze temnyj witer
Pro swoju peczal.